Interview met brandwonden verpleegkundige Anita
De Nederlandse Brandwonden Stichting bestaat 50 jaar! Er zijn veel mensen die zich al jaren inzetten voor mensen met brandwonden en littekens. Ze maken zich sterk voor preventie, zorg, nazorg en onderzoek. Een van hun doelen is om de zorg bij littekens (van brandwonden) te verbeteren.
Wij spraken Anita Boekelaar van Brandwondencentrum Beverwijk in het Rode Kruis Ziekenhuis. Zij vertelt over haar ervaring als nazorg- en transferverpleegkundige.
Wat doe je als transferverpleegkundige?
“Als transferverpleegkundige bereid ik het ontslag van brandwonden patiënten voor. Ik vraag mezelf ‘wat heeft iemand nodig om prettig thuis te komen?’
Dat zijn voornamelijk praktische zaken. Mensen verlaten het brandwondencentrum met wonden, dus moet ik vaak thuiszorg regelen voor bijvoorbeeld de verbandwisselingen. Het kan ook zijn dat patiënten tijdelijk gaan revalideren. Ik voer een uitgebreid ontslaggesprek zodat de persoon met brandwonden, partner en/of familie weten wat er thuis op hen af gaat komen.
Daarnaast coördineer ik tijdens opname de psychosociale zorg voor onze patiënten en familie. Een brandongeval meemaken is een heftige en vaak traumatische ervaring en daarom is erover kunnen praten heel belangrijk. Naast de steun die het verpleegkundig team geeft, worden de psycholoog, geestelijke verzorger en maatschappelijk werker ingeschakeld. Deze disciplines zijn nauw betrokken bij het brandwondencentrum.
Het brandwondenteam; waaronder artsen, verpleegkundigen, fysiotherapeut, ergotherapeut en psycholoog, komt elke week drie keer samen om de situaties van mensen in het Brandwondencentrum te bespreken. ‘Hoe gaat het met de patiënten? In welke fase van herstel zitten ze?’ Zo geven we elke persoon die bij ons binnenkomt volledige aandacht op medisch, maar ook psychosociaal gebied.
Bij het ontslag uit het ziekenhuis zorgen we dat elke persoon alles meekrijgt wat diegene nodig kan hebben. Ze krijgen dan ook een grote envelop mee met allemaal informatie over hun brandwonden en de gevolgen daarvan en hoe ze daarmee om kunnen gaan. Tevens geven we een wondinstructie, verbandmateriaal en zalven mee. Ik houd contact en ben beschikbaar als vraagbaak. Na het ontslag uit het ziekenhuis begint pas ‘echt’ de nazorg.”
Wat is het mooiste aan je werk?
“Het mooiste aan mijn werk is dat ik een poos ‘aan de zijlijn sta’ van de levens van mijn patiënten. Ik zie het herstel en de ontwikkeling die mensen doormaken. Hoe ze veerkracht tonen. Dat is prachtig om te zien!
Ik sta vaak tot jaren nadat het brandwondongeval gebeurd is ‘langs de zijlijn’. Ik bied praktische en emotionele steun, beantwoord vragen en begeleid mensen soms nog voor langere tijd bij littekenspreekuren.
Ik zie de hele ontwikkeling die iemand doormaakt tijdens het herstel. Hoe iemand sterker wordt ondanks het trauma en de littekens. Dat is geweldig om te zien.
Een brandwond ongeval blijft bij je, want je huid is nooit meer hetzelfde (bij ernstige brandwonden). Zo heeft het impact op de rest van je leven. Mensen moeten omgaan met pesten of starende blikken. Gelukkig zie je dit meestal over de jaren heen steeds beter worden. Mensen worden meer zeker van zichzelf.
Mensen met brandwonden vragen vaak: ‘Wat kan ik zelf doen?’ Ze willen voor zichzelf zorgen. Dan benoem ik altijd:
Het is fijn om zelf dagelijks je littekens in te kunnen smeren. Het helpt je huid beter herstellen en je hebt hier zelf invloed op. Dat geeft weer een gevoel van controle.”
Wat biedt de Brandwonden Stichting aan mensen met brandwonden?
“De Nederlandse Brandwonden Stichting zorgt ervoor dat mensen met brandwonden samen kunnen komen door middel van lotgenotenactiviteiten.
Mensen zijn blij als ze iemand spreken die hetzelfde heeft meegemaakt. De herkenning en erkenning zijn heel belangrijk! Het is fijn om met lotgenoten te kunnen praten over je littekens. Je kan zien hoe iemand anders ermee omgaat of misschien heeft diegene wel tips.
Psychosociale nazorg is zo belangrijk bij brandwonden en littekens. Het is heel anders dan je been breken. Daarbij ben je na 6 weken gips weer op de been. Bij brandwonden kan dat veel langer duren. Na thuiskomst moet je weer op conditie komen en zien we ook vaak dat er psychosociale (mentale) problemen een rol spelen.”
Wat moeten mensen weten over de Nederlandse Brandwonden Stichting?
“Jammer genoeg krijgt de Brandwonden Stichting geen subsidie van de overheid. Ze moeten het echt van donaties en de jaarlijkse collecte hebben. Het is erg fijn dat veel gulle mensen in Nederland de Brandwonden Stichting bij dit soort collectes steunen.
Ik ben erg blij dat de Nederlandse Brandwonden Stichting, met behulp van donaties, lotgenotenactiviteiten organiseert en zo mensen een betere kwaliteit van leven biedt. Daarnaast zet de stichting zich ook in voor Preventie, want hoe minder mensen brandwonden oplopen hoe beter. Als laatste doet de Brandwonden Stichting Onderzoek op medisch-, verpleegkundig- en psychosociaal vlak. Een dergelijke stichting ben ik nergens ter wereld tegen gekomen”
